(sposób zachowania)

См. также в других словарях:

• bycie — n I rzecz. od być. ∆ Sposób bycia «sposób zachowania się, postępowania, obcowania z ludźmi» …   Słownik języka polskiego

• etykieta — ż IV, CMs. etykietaecie 1. blm «ustalony i obowiązujący sposób zachowania się w pewnych środowiskach (na dworach monarchów, w kołach dyplomatycznych itp.); formy towarzyskie, ceremoniał» Ścisła etykieta. Dworska, wojskowa etykieta. Przepisy,… …   Słownik języka polskiego

• ostentacja — ż I, DCMs. ostentacjacji, blm «sposób zachowania się obliczony na pokaz, mający na celu zwrócenie czyjejś uwagi; sposób demonstracyjny, manifestacyjny» Robić coś z ostentacją. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• taniec — 1. Do tańca i do różańca «o kimś, z kim można się zarówno bawić, jak i zajmować rzeczami poważnymi»: Wigura był niezwykle wesołym chłopakiem. Do tańca i do różańca. Miły, sympatyczny, układny i wymowny, reprezentował naszą trójkę na zewnątrz. WW… …   Słownik frazeologiczny

• dworność — ż V, DCMs. dwornośćści, blm książk. «sposób zachowania się według etykiety dworskiej; ogłada, układność, wytworność» …   Słownik języka polskiego

• dżentelmeneria — ż I, DCMs. dżentelmeneriarii «sposób zachowania właściwy dżentelmenowi, zgodny z zasadami dobrego wychowania, taktowny» Dżentelmeneria starszego pana …   Słownik języka polskiego

• nonszalancja — ż I, DCMs. nonszalancjacji, blm «niedbały, swobodny, bezceremonialny sposób zachowania się; lekceważący stosunek do otoczenia» Cechująca kogoś nonszalancja. Zachowywać się z nonszalancją. Odnosić się do czegoś z nonszalancją. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• obyczajowość — ż V, DCMs. obyczajowośćści, blm 1. «ogół powszechnie przyjętych, uświęconych tradycją obyczajów właściwych danemu środowisku» Obyczajowość staropolska, wschodnia. 2. «prowadzenie się, sprawowanie, moralność; sposób zachowania się, maniery,… …   Słownik języka polskiego

• oryginalny — oryginalnyni, oryginalnyniejszy 1. «samoistny, swoisty, nie będący naśladownictwem lub przeróbką; nie fałszowany, autentyczny» Oryginalny dokument. Oryginalna twórczość. Oryginalna pisownia. 2. «tworzący samodzielnie, nie opierający się na… …   Słownik języka polskiego

• snobizm — m IV, D. u, Ms. snobizmzmie, blm «sposób zachowania się, cechy właściwe snobowi; postawa charakteryzująca snoba» Bywać gdzieś, uczyć się czegoś przez snobizm, ze snobizmu …   Słownik języka polskiego

• ustylizować — dk IV, ustylizowaćzuję, ustylizowaćzujesz, ustylizowaćzuj, ustylizowaćował, ustylizowaćowany «nadać czemuś określony styl, ukształtować według jakiegoś wzoru» Ustylizować język. Ustylizować utwór na bajkę. ustylizować się «przejąć, naśladować… …   Słownik języka polskiego